De natuur is van slag. De ene na de andere storm raast over het land. Veel bomen sneuvelen. Hectiek alom dus.

Ook de ontwikkelingen rond de oprichting van het RespijtHuis zijn stormachtig. Er is hard gewerkt om het projectplan te presenteren aan fondsen. Elk fonds kent zo zijn eigen aanvraagprocedure. Meerdere fondsen aanschrijven met de vraag om ons project financieel te ondersteunen, vraagt om verschillende manieren van aanvragen. Hard werken dus maar alle inspanningen lijken vruchten af te werpen. Een fonds kende al een bedrag toe; andere fondsen lieten weten dat de zogenaamde vooraanvraag voldoende aanknopingspunten biedt om stap twee in de procedure te beginnen: we werden uitgenodigd om het hele plan in te dienen. Het wachten is nog op reactie van de laatste  aangeschreven fondsen. Spannend allemaal! Een thriller is er niets bij.

Een tijdje terug werd ik gebeld door iemand uit de Kloosterkerk met de vraag of wij zin hebben om op zondag 22 maart na de mis te komen vertellen over het respijthuis. Uiteraard laten we deze kans niet voorbij gaan! Wij gaan de kerkgangers niet alleen vertellen over ons mooie project; we geven ze ook een flyer mee naar huis zodat ze alle info nog eens rustig kunnen nalezen.

Een flyer dus maar die hebben we nog niet, wederom actie! Afgelopen week hebben we gesprekken gehad met twee marketing professionals over dit item. Welke taal en welk beeld gebruik je in een flyer? Zij legden het belang uit van de afstemming van woord en beeld om een boodschap te laten beklijven. En de focus op je doelgroep van de flyer blijkt zeer belangrijk te zijn.  Een wereld ging voor mij open. Wat een leercurve! Dames, hartelijke dank voor jullie wijze lessen! De tekst is nu klaar, in Antwerpen wordt de laatste hand gelegd aan de lay-out.

Als hoofdplaat wordt een tekening van huisjes gebruikt. Deze huisjes zijn het handelsmerk van Theo Secreve alias Theo ‘Huisjes’. Hij is een van de vaste gasten bij het Aandachtcentrum en het Straatpastoraat. Zijn tekeningen stralen een optimisme uit die we graag inzetten voor HouseMartin. 

Verder heeft zich een geweldige vrijwilliger gemeld. Hij is net gepensioneerd en wil zich graag zinvol inzetten voor de meest kwetsbaren in onze stad. Door zijn werk als gastheer bij het Straatpastoraat komt hij al regelmatig in aanraking met onze doelgroep. Zijn omgang met hen is vol respect, geduld en vriendelijkheid. Zijn intentie is om te komen helpen bij het RespijtHuis en hij is bereid om te wachten totdat we daadwerkelijk onze eerste logees ontvangen. In afwachting gaat hij hand en spandiensten verlenen om het huis in te richten. Kortom een gemotiveerd schaap met vijf poten.

Het is hoopgevend om steeds weer te merken dat er genoeg mensen zijn die zich belangeloos willen inzetten voor een project als het onze; Ik word daar iedere keer weer blij van.

Wat het pand betreft lijkt er een lichtje aan de einde van de tunnel. Ik vertel daar een volgende keer graag meer over. Nu maar hopen dat het geen dwaallichtje blijkt te zijn. Op de een of andere wonderlijke manier blijft mijn vertrouwen groot dat we een geschikt en betaalbaar pand gaan vinden.