RespijtHuis HouseMartin

Aanwezig zijn – essentie zorg

Aanwezig zijn - essentie zorg

Het streven naar geluk is een vergissing, vindt psychiater Dirk de Wachter. Tijdens het congres ‘De mens in de behandelkamer’ spreekt hij zich uit over menselijkheid en alles wat daarbij komt kijken. Thuiskomen in jezelf.

[]

‘Hoe meer we weten, hoe bescheidener we moeten worden in het beheersen van wat dat weten zou geven’, adviseert De Wachter bezoekers in de zaal. ‘Vanuit het niet-weten wil je meer horen.’ Niet invullen, maar open staan voor de ander. Verbinding.
 
Niet kijken naar de ander als anders, de uitzondering, de afwijking. Maar omarm het mysterie van de ziel, de vrijheid achter het niet-begrijpen. De vergeten woorden, misschien zelfs voorbij de woorden. Want de vraag is: bestaat iets als je het niet kunt denken?

Lees verder…

Talentaart in RespijtHuis

Talentaart HouseMartin

Een vliegende start

En toen was het zover. Op 22 november 2022 mochten we in RespijtHuis HouseMartin voor onze eerste gast een lekker bedje opmaken. Het was een gedurfde stap om al in November de deuren van het RespijtHuis te openen; immers we hadden amper de helft van de de benodigde 40 vrijwilligers geworven. Vele dubbele diensten zijn er gedraaid en ook de bestuursleden van stichting HouseMartin hebben zich ingezet. Dat zorgde voor een betekenisvolle kersttijd voor logee en medewerker. Een veelbelovend begin. Sowieso hadden we onze eerste gast niet willen mislopen. Een dakloze jongeman die na een zware griep even tot zich zelf moest komen. Het had hem niet meegezeten in het leven: als zelfstandig ondernemer was hij failliet gegaan en op straat beland.

Het effect van de mens centraal

Tijdens de veertien dagen die hij bij ons verbleef, werd hij in de watten gelegd door de coördinatoren en de vrijwilligers. Het effect van hun liefdevolle en oprechte aandacht op hem was verbluffend. Een ontroerende ervaring. (Het raakt mij nog steeds als ik hieraan terugdenk.) De mens centraal: het is niet altijd (meer) van deze tijd maar het effect is zo groot(s).  

Na hem volgden meer gasten. Dakloze mensen zonder (te) zware psychische problemen of verslaving. Het verpleegkundig team van HWW-zorg bewaakt bij aanname onze toelatingscriteria. Die zijn helder en duidelijk. Goed voor iedereen: voor de medewerkers op de werkvloer maar ook voor de gasten. Bij de intake wordt aan de logee duidelijk verteld dat het verblijf maximaal veertien dagen duurt. Dit verwachtingsmanagement werkt positief uit bij onze gasten. Duidelijkheid is ook een soort respect. Respect voor beide partijen.

Talentaart

We draaien nu drie maanden op volle toeren. De ene dag is de bezetting wat groter dan de andere. Momenteel is er sprake van een kleine wachtlijst. De werving van vrijwilligers loopt gestaag door. Er zijn momenteel 32 mensen die zich op regelmatige basis belangeloos inzetten voor het Respijthuis. Men ervaart het werken als zingevend. De vrijwilligers komen vanuit de hele wereld. Het gevolg daarvan is dat er op de werkvloer veel talen gesproken worden. Het verheugt ons zeer dat deze mensen samen zoveel talen spreken. Klik hier voor taartdiagram

Deze veeltaligheid was een bewust onderdeel van de opzet van het huis. Prachtig dat dat ook zo snel een feit is geworden. Het is heel fijn voor bijvoorbeeld een Chinese logee om het hart te kunnen luchten in het Mandarijn of Kantonees. Even praten over existentiële vragen in je eigen taal. Het bevordert de interne rust.

Kom je ons helpen?

En toch zijn we nog niet compleet. Er kunnen nog veel vrijwilligers bij. Jij misschien? Of iemand uit je netwerk?  Eventueel maak je eens een afspraak om sfeer te komen proeven op locatie. Voor meer info over de vacaatures, kijk op onze website.

De kracht van aandacht

De kracht van aandacht

2022 was het jaar van het realiseren van een droom. RespijtHuis HouseMartin – een huiselijke plek waar zieke en zwakke mensen zonder dak boven het hoofd even kunnen verblijven om aan te sterken – is na vijf jaar een feit. Door de inzet van velen werd er op 22 november een warm bedje opgemaakt voor onze eerste logee.

Een jongeman die niet alleen moest aansterken na een zware griep. Hij had ook tijd nodig voor een ‘reset’. Het had hem allemaal niet meegezeten in zijn leven: van zelfstandige ondernemer naar het leven op straat; hoe snel kan het soms gaan… Als een oester kwam hij binnen, gesloten en stil. In elkaar gedoken zat hij aan tafel. Zijn mooie krullen waren hetgeen we zagen van hem…

In de veertien dagen die hij in HM logeerden, legde hij een lastige puzzel: besneeuwde bergtoppen met daaronder een bergweide met ontelbare gele bloempjes. Hij legde alle 1500 stukjes op hun plaats. En zijn omgeving – elk dagdeel twee vrijwilligers – bleven hem ondertussen voeren, niet alleen met ‘koek en zopie’ maar vooral met vriendelijke, onversneden aandacht. Het effect was fantastisch! Op de dag van zijn vertrek oogde hij veel sterker en vastberaden een nieuwe poging te wagen om zijn leven weer op de rails te krijgen.

 

‘[] Vraag eens: hoe gaat het met u? En als mensen zeggen: goed, zeg dan niet meteen: oké. Durf een beetje stil te staan en te wachten. De essentie is wachten, laat het gezegd zijn.” [] „Aanwezig zijn, verbonden, hoopvol, geduldig – al die dingen die er in de maatschappij vaak niet zijn, en in de hulpverlening ook vaak niet, omdat men is gericht op efficiëntie en resultaat op de korte termijn.” 

Aldus Derk de Wachter, psychiater, in een interview n.a.v. zijn laatste publicatie ‘Vertroostingen’.

Lees hele interview...

Al puzzelend had hij besloten dat het tijd werd om met iemand te gaan praten. Ook had hij het plan opgevat om vrijwilligerswerk te gaan zoeken. Vlak voor kerst belde hij aan: hij kwam een kerstattentie langsbrengen. Trots vertelde hij dat hij een sollicitatie afspraak had kunnen maken. Wij zijn dankbaar dat de eerste logee zo’n geweldig voorbeeld is voor wat wij beogen met het RespijtHuis: onversneden aandacht voor die ander die een nieuwe start nodig heeft.

De puzzel met de bergweide krijgt een plaatsje op de wand in de woonkamer van het RespijtHuis. Een blijvende herinnering aan het succes van/met onze eerste gast. Zijn verhaal maakt elke toekomstige horde – die we ongetwijfeld in 2023 en later nog gaan tegenkomen – altijd uitdagend maar zo de moeite waard om te nemen.

Actieplan Dakloosheid

Nationaal Actieplan Dakloosheid

De afgelopen tien jaar bleek dat het aantal dakloze mensen sterk gestegen was. Daarom is vanuit de overheid fors ingezet op het voorkomen en verminderen van dakloosheid. Tussen 2019 en 2021 heef het Rijk twee tijdelijke programma’s opgezet: de brede aanpak ‘Een (T)huis, een Toekomst’1 , en het Actieprogramma dak- en thuisloze jongeren2 . Het advies van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving ‘Herstel begint met een huis’3 was een belangrijk uitgangspunt van deze programma’s.

Lees verder…

Kostenplaatje dakloosheid

Kostenplaatje dakloosheid

‘De kost van dakloosheid ligt tussen 30.000 en 85.000 euro per jaar per persoon. Mensen van straat halen, kost tussen 33.000 tot 70.000 euro.’

Daarom vroegen ze DULBEA, het departement toegepaste economie van de Franstalige universiteit van Brussel (ULB) om voor het Brussels Hoofdstedelijk Gewest enerzijds de kost van het huidige dak- en thuislozenbeleid te becijferen en daarnaast het prijskaartje van herhuisvesting te bepalen.

Lees verder…

 

Gelukt!

Gelukt!

Met de komst van de eerste gast op 22 november 2022 is RespijtHuis HouseMartin operationeel geworden. De jonge dakloze man moet op krachten komen na een zware griep. Hij verbleef in de nachtopvang, maar de drukte aldaar belemmerde zijn herstel. De aanmelding verliep – zoals contractueel afgesproken – via het straatverpleegkundige team van de Haagse Wijk- en Woonzorg (HWW). HWW heeft zich garant gesteld voor het behoud van zijn plek bij de nachtopvang.

Wij hebben bewust gekozen voor de eenduidige aanmeldroute via HWW, omdat wij verwachten dat dit de juiste instroom bevordert van dakloze mensen zonder verslavingsproblemen en/of zware psychische problematiek die bij ons komen aansterken en/of revalideren. HWW begeleidt onze gasten ook weer uit het Respijthuis. Mocht er medische verzorging nodig zijn tijdens het verblijf, dan zorgt HWW daarvoor. HWW declareert ook de kosten die eraan verbonden zijn.

De ingebruikname van het pand na oplevering van de verbouwing had enige voeten in de aarde. Het was hard werken voor de coördinatoren, het bestuur en veel ad hoc vrijwilligers om het Respijthuis op tijd gereed te krijgen voor de opening.

We zijn reuze content met de drie coördinatoren Kaoutar Akhlal, Claudia Cenkala-ten Dam en Lerina Kwamba. Alle drie mooie  persoonlijkheden.

Samen met vele vrijwilligers hebben zij in no time het pand ingericht. En dat op basis van een mix van nieuw gekochte en gedoneerde goederen. Het resultaat is een huiselijke plek.

De werving van de vrijwilligers die regelmatig zullen komen helpen in het RespijtHuis gaat gestaag door. Momenteel hebben zich al bijna dertig gemotiveerde mensen aangemeld. We zoeken er nog een stuk of twaalf. Zegt het voort…

Een ander vermeldenswaardig onderwerp is dat wij op 11 november 2022 RespijtHuis HouseMartin feestelijk hebben geopend met een mini-symposium Verzorgen, Verbonden & weer Verder. Sprekers waren de voorzitter van Stichting De Haagse Soepbus, twee projectbegeleiders van Housing First/LIMOR van het Leger des Heils en de oprichter van Onzichtbaar Den Haag met een ervaringsdeskundige. Verhalen werden met hart en ziel verteld en inspireerden toehoorders om zich als vrijwilliger aan te melden. Het was een bemoedigende avond in Theater De Vaillant. De grote Gele Zaal zat vol mensen die meer zien met hun hart dan met hun ogen. We werden compleet verrast door toepasselijk HouseMartin lied gecomponeerd door twee oud straatpastores. ‘Mijn Koren’ sloot de avond af met een toepasselijk lied ….‘we shall overcome’… want inderdaad, we zullen zeker in de beginfase, vele hordes moeten nemen. Maar samen staan we sterk.

Opening RespijtHuis

Opening RespijtHuis

Op 11 november vierden we in het mooie Theater De Vaillant in de Schilderswijk,  het bereiken van de mijlpaal dat RespijtHuis HouseMartin haar deuren opent. Een volle zaal met gelijkgestemden – mensen die zien met hun hart en pas in tweede instantie met hun ogen – luisterden gefascineerd naar de presentaties van Frans Pas (Haagse Soepbus), Boy Zandbergen & Dennis van Eck, (Onzichtbaar Den Haag), Wanneke van Dingstee, en Egbert Jan Stavast & Fouad van den Berg (Leger des Heils-Housing First).

De mooie piano improvisaties van  Hanneke Allewijn zorgde voor rustmomenten tussen de intensieve presentaties. ‘Onze enige echte’ Klaas Koffeman, die nu geniet van zijn pensioen na 14 jaar inzet bij het Straatpastoraat, verbeeldde hoe lastig het is wanneer je ėn ziek én dakloos bent én zonder zorgverzekering door het leven gaat. We werden er stil van…. 

Albert-Jan van der Neut van Mijn koren (mijnkoren.nl) sloot de avond af met het lied ‘We shall overcome’. De avond werd van vroeg tot laat in goede banen geleid door Elise Kant, directeur van Haëlla fonds en tevens onze ambassadeur.

Als klap op de vuurpijl leverde de avond nog drie vrijwilligers op. Een geweldige avond die vast vooruitloopt op een geweldig RespijtHuis waar zieke dakloze mensen even kunnen verblijven om te herstellen van ziekte.

Overigens zoeken we nog helpende handen… We zoeken jou dus! (https://lnkd.in/ewjQsYf4.

Het driekoppige team coördinatoren van RespijtHuis HouseMartin: Lerina KwambaKaoutar Akhlal en Claudia Cenkala- ten Dam – staan klaar om de eerste gasten te ontvangen.

Een ontroerend cadeau

Een ontroerend cadeau

‘En zijn ogen kan ik lezen’

Wij worden in het project RespijtHuis HouseMartin regelmatig verrast door genereuze donaties. Dat gaat van het delen van netwerk tot het leveren van expertise op de meest uiteenlopende vlakken. Anderen doneren hun tijd door de handen aan de ploeg te slaan. Geld en goederen stromen binnen. Zo kregen we via de Voedselbank o.a. potten, pannen en keukenapparatuur. Allemaal heel waardevol en essentieel voor de start van het RespijtHuis.

Dit jaar kregen we een wel heel bijzondere bijdrage die ik hier graag apart wil memoreren. Onze secretaris, Renske Visser schreef o.a. een bundel brieven die de titel ‘En zijn ogen kan ik lezen. Veertien negentiende-eeuwse brieven uit Parijs, Den Haag en Domburg, 1891-1894’ meekreeg. Van elk verkocht exemplaar is €5 bestemd voor RespijtHuis HouseMartin. Op 17 september vindt de officiële presentatie plaats in de Bosbeskapel in Den Haag.  Wie de presentatie wil bijwonen, kan zich aanmelden via soepteksten@xs4all.nl.

‘En zijn ogen kan ik lezen’

Het verhaal speelt zich af in het Parijs van de 19e eeuw. De hoofdpersoon lijdt aan een onbekende neurologische aandoening. Hij is – samen met zijn vrouw – naar Parijs afgereisd om Jean-Martin Charcot, een van de grondleggers van de neurologie, te raadplegen in de hoop dat hij hem kan genezen. 

Met veel ontroering heb ik de brieven in het boekje gelezen. Het taalgebruik en de beschrijving van de Franse hoofdstad zijn uitermate goed getroffen. Je hoort het ratelen van de koetsen, je ruikt het paardenzweet en meer… Ik waande mij in Parijs. Je ervaart de machteloosheid van de hoofdpersonen over het feit dat het maar niet lukt een afspraak te krijgen met de arts. Mijn ontroering kwam vooral door de  prachtige beschrijving van het denken en voelen van de hoofdpersonen, het balanceren tussen hoop en wanhoop. 

En ja, een deel van de opbrengst van het boekje gaat naar HouseMartin. De motivatie die de schrijfster geeft voor deze mooie geste is als volgt:

 ‘Ik besloot om met de verspreiding van de bundel brieven iets terug te doen voor de groep ‘onzichtbaren’ die met hun lichaam bijgedragen hebben aan het onderzoek van prof. Charcot in het Parijse Hôpital de Salpêtrière. In RespijtHuis HouseMartin krijgen de ‘onzichtbaren’ die in onze tijd  ziek op straat verblijven, de gelegenheid om op adem te komen.’

Ik word hier stil van. Dank je, Renske. Prachtige gedachte, prachtig cadeau!

Voor iedereen die nog op zoek is naar een mooi relatiegeschenk of kerstcadeau… Meer informatie is hier te vinden. 

 

Stein Streuvels’ zinderende zon

Stein Streuvels' zinderende zon

In mijn jeugd in België was het boek ‘De Vlaschaard’ van Stijn Streuvels’ verplichte kost. Het afzien van de boerenknechten die met de zeis het vlas neermaaiden onder de brandende zon, ik huiver er nog van. Zijn beschrijving van de zinderende hitte maakte een onuitwisbare indruk op mij.

 

De hittegolf die ons de laatste tijd ten deel valt, brengt die herinneringen weer in alle levendigheid terug. Voor mensen zonder de beschutting van een woning moet deze warmte ook afzien zijn. Immers binnenshuis de hoognodige verkoeling zoeken, is er niet bij. Liters water drinken om verkoeling te krijgen, zal ook niet iedereen gegeven zijn. Het is mooi dat Dunea – verspreid over heel Den Haag – een aantal gratis watertappunten heeft gecreëerd. Van harte hoop ik dat men die weet te vinden.

 

De ontwikkelingen rond Respijthuis HouseMartin zijn redelijk zonnig te noemen. Op 1 juli is het huurcontract ondertekend. We hebben de sleutels. Een waar juichmoment. Minder leuk was het bericht dat we kort daarop kregen dat het voltooien van de verbouwing nog even op zich laat wachten. Geduld blijkt wederom een echte deugd en uitdaging. Ondertussen is de metamorfose van onze etage helemaal gelukt. Het ruimtelijk effect van het slechten van een muurtje en het wit afwerken van de wanden is ongelooflijk. De lichtopbrengst is verbazingwekkend. Het kan nu niet lang meer duren voordat we onze intrek kunnen nemen in het pand.

 

Ondertussen vervelen wij ons niet. Het plaatsen van de vacature voor coördinator in onze netwerken gaf een geweldige respons. De stortvloed van prachtige motivatiebrieven is indrukwekkend. Hoopvol om te merken dat het zeker gaat lukken om medewerkers te vinden met de juiste attitude: er zijn voor de ander. In de eerste ronde zijn er veertien gesprekken gehouden. Daarvan zijn vijf personen naar de tweede ronde door. Eén kandidaat zag af van een tweede gesprek. Dus vier kandidaten bleven er over. Er valt wat te kiezen! En wat is dat moeilijk! Stuk voor stuk sterke kandidaten!!

 

De tweede selectieronde wordt gehouden in de ‘Tuin van Geloven’ van het voormalige Stadsklooster in het Westeinde. Een bijzonder inspirerende omgeving voor deze belangrijke gesprekken. (@broeder Frans, wij zijn je erg dankbaar voor je gastvrijheid. Merci!)

 

In het septembernummer van ‘Kerk in Den Haag’ staat de vacature voor de nodige vrijwilligers. Wij zijn de krant erkentelijk voor deze publicatie. Uiteraard staat de vacature ook op vacaturebank van PEP. In PEP vinden wij een waardevolle partner bij het professionaliseren van onze Stichting.

 

Samen met het team van straatverpleegkundigen van HWW-zorg worden momenteel duidelijke afspraken gemaakt. Immers de toelating tot HouseMartin zal uitsluitend via hen lopen. Ook de straatartsen zullen een belangrijke rol spelen voor het RespijtHuis. Kortom, de laatste loodjes worden geplaatst, we zijn er werkelijk bijna!