Elk jaar weer volg ik met ontzag het harde werken van de boer in de oogstmaand. Massieve machines maaien, dorsen en spuwen het residu van de gewassen terug op het land. Lang blijft het daar niet liggen. Het wordt verzameld en samengeperst in gigantische rollen. Zodra mogelijk, maar zeker voor een aangekondigde hoosbui, verdwijnt dit pittoreske beeld uit het zicht: de rollen stro worden opgehaald. Menig hoog opgeladen boerenkar zwoegt zwaar door het dorp. Het doet de boerderij waar we verblijven op haar fundamenten trillen. Aan de hoge toeren van de tractormotor merkt men hoe zwaar de vracht is. Na het hooien laat de boer er letterlijk en figuurlijk geen gras over groeien: de ploeg en de eg komen in actie. En na het uitrijden van de mest komt het zaaien aan bod. Dan, een dag of tien na de oogst kondigt een groene waas over de zwarte aarde alweer een volgende oogstronde aan. Iedere dag, tot in de late avond, wordt er gewerkt. Ontzagwekkend wat een noeste arbeid.

De oogstmaand is voor het project HouseMartin een mooi moment om te reflecteren. Waar staan we nu? Wat hebben we ‘geoogst’ en wat zijn de volgende stappen? Ook is het aardig om even stil te staan bij het originele idee en hoe dat geëvolueerd is.

Het initiële idee was het oprichten van een hospice voor mensen die van dag tot dag op straat leven zonder direct uitzicht op een regulier leven. We dachten vooral om aan asielzoekers – al dan niet met verblijfstatus – een liefdevolle plek te bieden om bij hun sterven het leven vredig te kunnen afronden.

De afgelopen twee jaar hebben vele professionals uit het veld meegedacht over dit idee. Al vlug werd duidelijk dat de zorgvraag tijdens het leven voor de doelgroep in het algemeen een urgent onderwerp is. Deze conclusie bleek ook uit meerdere onderzoeken die hierover verschenen (zie de leeslijst op deze site). Uit de gesprekken en onderzoeken kwamen meerdere inzichten naar voren maar een van de belangrijkste was dat het wijs is om de doelgroep te verbreden. De initieel geformuleerde doelgroep heeft een schrijnende hulpvraag bij het levenseinde maar hun aantal is per definitie lastig te definiëren. Er bestaat dus een reëel risico dat de bezettingsgraad van een hospice voor deze specifieke groep te laag is om een verantwoorde bezetting te realiseren. Daar staat tegenover dat het aantal daklozen groeiende is. Zoveel werd de afgelopen week wel weer duidelijk in de media.

Ook bij de brede groep van daklozen blijkt een behoefte te zijn aan laagdrempelige plek voor verzorging bij ziekte. Immers dakloosheid maakt dat er geen natuurlijke opvangmogelijkheid is voor uitzieken, herstellen na een operatie of aansterken na een slopende winter. 

Deze inzichten hebben ons doen besluiten om een algemener respijthuis op te zetten voor zieke daklozen in plaats van een specifieker hospice voor asielzoekers alleen. De daklozen – inclusief degenen die zich niet kunnen registreren bij het daklozenloket – vormen onze doelgroep. Het respijthuis wordt een veilig ‘nest’, waar men kort kan verblijven om te herstellen van een griep, om te revalideren na een operatie of om bij te komen van het zware leven op straat. Wel willen we ons beperken tot die daklozen die geen bijzondere zorgvraag op het terrein van verslaving of geestelijke gezondheidszorg (GGZ) hebben. Immers voor die groep zijn er meerdere opvangvoorzieningen in Den Haag. Indien nodig kan men in HouseMartin blijven tot en met de laatste levensfase. Het hospice-idee is dus niet helemaal verlaten maar ingebed in een breder verzorgingsconcept.

Toelating tot het huis zal kortdurend zijn en uitsluitend geschieden na verwijzing door een arts of maatschappelijk werker. Ook wordt er voorzien in een huiskamer – de PleisterPlaats – waar de doelgroep na herstel verder op krachten kan komen en waar men voorlichting en preventieve zorg aangeboden krijgt.

De volgende stappen zijn inmiddels gezet:

• In april 2019 werd Stichting HouseMartin een feit;
• De ANBI-status is aangevraagd en toegekend;
• De website is in de lucht (https://respijthuishousemartin.com);
• De eerste vrijwilligers hebben zich gemeld; 
• De eerste donaties zijn ontvangen.

Ook voor project HouseMartin een goede oogst dunkt mij. Stuk voor stuk mijlpalen. Het vinden van een pand in een overspannen huizenmarkt is de volgende maar lastig te nemen horde. We fantaseren nu over een investeerder die de voorkeur geeft om zijn geld in stenen te beleggen in plaats van het ontvangen van een magere rente van de bank. HouseMartin zou een ideale huurder zijn. Zegt het voort in uw netwerk…

Ondertussen ploegen ook wij door.