RespijtHuis HouseMartin

Het witte sneeuwlandschap waarin ik vanmorgen wakker werd, deed mijn hart sneller kloppen. Even werd ik teruggeworpen naar mijn kindertijd. De herinneringen van gierende pret op de slee, in een rotvaart naar beneden glijdend van een steile heuvel af, het kwam allemaal weer boven. Geweldig!

De kou, die meestal met deze witte wereld gepaard gaat, bracht mij al snel weer naar de realiteit terug. Vlug naar beneden naar het knapperend vuurtje in de eetkamer. In een niet verwarmd huis waar de dikke muren gastvrij de vorst uit een eerdere vorstperiode hebben opgeslagen, lijkt warmte van levensbelang. Mijn handen verwarmend boven de houtkachel, gaan mijn gedachten uit naar al die dakloze mensen die niet gezegend zijn met een warmtebron noch met een dak boven het hoofd. Hoe zwaar is hun leven! Hoe houden zij dat zware leven vol!? Hoe houden zij zichzelf toch staande in al die ontberingen!? Intens respect.

Het doet denken aan het antwoord van een van onze gasten op de vraag of hij goed geslapen had in zijn HouseMartin-bed. ‘Zalig,’ was zijn antwoord. ‘Het is een hele tijd geleden dat ik in een echt bed sliep. Lekker warm zo onder de wol. Ook lang geleden dat ik weer zo gedroomd heb…’

Vandaag – eind 2024 – zijn alle bedden bezet. Daar zijn we meer dan content mee. Toch was het niet altijd zo druk in ons huis. De groep dakloze mensen die in aanmerking komt voor een kort verblijf in onze voorziening is klein. Het zijn met name zieke of uitgeputte mensen zonder vast adres die binnen onze criteria vallen. Voorwaarden zijn dat men zelfverzorgend is, geen innige relatie heeft met drank of drugs en dat men geen zware psychische klachten heeft. Er leven in Den Haag veel dakloze mensen; slechts weinigen onder hen blijken te voldoen aan deze voorwaarden.

De gasten die wel enige tijd bij ons hebben gelogeerd, waren meestal content voor het moment van rust dat ze bij ons ontvingen. Op krachten gekomen, konden ze vervolgens doorverwezen worden naar een plek in de reguliere daklozenopvang; bij een enkeling is dat niet gelukt… de straat nam hen weer op. Hartbrekend feit en moeilijk te verteren door alle betrokkenen.

Volgend jaar gaan we in RespijtHuis HouseMartin voort op de inslagen weg met dien verstande dat we streven naar meer naamsbekendheid bij relevante partners in Den Haag. We vertrouwen erop dat dat resulteert in nog meer doorverwijzingen. We gaan het beleven in 2025.

Tenslotte. Graag bedanken we alle mensen die het draaien van RespijtHuis HouseMartin mogelijk maken. Met z’n allen samen creëren we een warme, liefdevolle wereld voor mensen die zich in een moeilijke periode van hun leven bevinden.