
Potje goud
Ondanks Corona kwamen onze twee kleinzoons (van 7 en 5) weer eens een nachtje slapen. Logeren op Scheveningen betekent uiteraard ook een bezoek aan het strand. De jongens zijn dol op de zee, geen golf gaat hen te hoog. Het enthousiasme kende deze keer schier geen grenzen : ze hadden nieuwe rubber laarzen en die moesten uiteraard in de branding uitgeprobeerd worden. Proefondervindelijk leerden ze dat een lage golf toch voor natte voeten kan zorgen…
Een haarscherpe, volle regenboog sierde al snel de einder en maakte het geluksmoment voor ons allen compleet. Onze oudste kleinzoon vroeg ‘Oma, staat er echt een pot goud aan het eind van de regenboog?’ In zijn stem klonk een mengeling van twijfel en verwachting door. De vraag hield hem duidelijk bezig. Ik had toch wel wat woorden nodig om mijn twijfel over te brengen. Als kind al was ik dol op sprookjes. Het potje goud behoorde in die rij thuis, en nog steeds…
Als ik zie wat de recente ontwikkelingen zijn rond de oprichting van het respijthuis waar daklozen korte tijd kunnen logeren om aan te sterken van het harde leven op straat, bij te komen van een griep of om te revalideren van een operatie, komt de metafoor van het potje goud als vanzelf op. Zo positief als 2021 is begonnen voor het project, grenst aan het vinden van het spreekwoordelijke potje met goud. Ik noem een paar ontwikkelingen.
- De etage die we op het oog hebben, moet een grondige verbouwing ondergaan. De verhuurder houdt al rekening met de nieuwe bestemming van de etage. Zo komen er een zestal slaapkamers, elk met douche en wastafel. In een tijd waarin een besmettelijk virus rondgaat, beseffen we de waarde van aparte slaapkamers maar al te goed. In een gemeenschappelijke ruimte komt een grote woonkeuken waarin een kookeiland wordt voorzien. Visioenen van gezamenlijke kooksessies met onze revaliderende multiculturele logees doen mijn neus anticiperend krullen bij het verwachte aroma van exotische gerechten.
- Verder heeft de zoektocht naar een penningmeester ons Sabita Ribai gebracht. Een veelzijdig mens met een positieve levensinstelling. Fantastisch. @Sabita je bent van harte welkom !
- Verder hadden we een leerzaam gesprek met Carlos Alvarez, wijkverpleegkundige. Carlos heeft een groot aantal dakloze patienten in zijn portefeuille. Hij biedt aan om onze gids te zijn in het doolhof van de WMO voorzieningen voor daklozen. Tevens vertelde hij dat als het huis nu open mocht zijn, hij zo al twintig kandidaten zou hebben. De nood is hoog in Den Haag, zo blijkt uit zijn verhaal.
En tenslotte loopt de fondsenwerving voorspoedig. We hebben weer zicht op een aantal giften Sommige van deze giften zijn het resultaat van gerichte fondsaanvragen waaruit blijkt dat men gelooft in ons project. Ons dekkingsplan krijgt dus kleur. Ook ontvingen we een mooi – niet geoormerkt – bedrag van de diaconie van de Kloosterkerk. Zelfs voor de inrichting hebben we bijna voldoende geld. We hebben goede hoop dat we in de eerste helft van 2021 de begroting voor het eerste jaar rond krijgen.
Kortom, ik heb steeds meer moeite om te twijfelen aan de mogelijkheid van een potje goud aan het eind van de regenboog. Mijn ontroering is groot, mijn dank enorm.
Net las ik dat Biden bij zijn inauguratie voor een schilderij met een regenboog had gekozen. Het schilderij vertolkt de hoop en het verlangen naar vrede en voorspoed, de voordelen van democratie, voor iedereen, ongeacht afkomst.
Nu zie ik jouw regenboog. Wat jij met HouseMartin tot stand gebracht hebt, geeft hoop en vertrouwen.
Drie jaar geleden ontsproot het idee van HouseMartin aan jouw brein vanuit een groot gevoel van mededogen voor zieke mensen die op straat leven. Dankzij het vele werk dat je hebt verzet, heb je anderen overtuigd van de noodzaak dat er een plek moet komen waar zieke daklozen kunnen herstellen. Eind van dit jaar hoopt Respijthuis HouseMartin de deuren te openen!